Classicale Werkgroep
Kerk en Israël Utrecht

Jeruzalem is een bijzondere stad, in alle denkbare opzichten. In dit bijzondere Jeruzalem vond ik ooit een nog bijzondere plek - of gebeuren, misschien, elk weekend weerkerend.
Als ik in Jeruzalem ben, loop ik op vrijdagmiddag naar het plein van de “Klaagmuur”- liever: de Westelijke Muur. Daar loop ik de trap op tegenover de muur en wacht ...
Het stadsrumoer valt stil. Om een uur of vijf hoor je gezang aankomen. Het zijn jesjieva-studenten die in rijen, per jesjieva, aan komen lopen, de handen op elkaars schouders. Ze zingen de sjabbatspsalmen en -gebeden, en stellen zich op bepaalde plekken kringsgewijs voor de Muur op, al zingend en biddend. Zo begint voor hen de sjabbat.
Wat later valt de bazuinstem van de moazzin er doorheen, het vrijdagmiddaggebed voor de moslims aankondigend. Het wordt een wonderlijk samenspel tegen het exotische toneel van de Muur, met de zilveren koepel van de Al-Aksamoskee, ooit het hoofdkwartier van de Tempelridders*), er bovenuit. De Muur zelf werd op de resten van de oude Joodse Tempelmuur weer opgebouwd door Sultan Soeleiman de Grote, in de 16e eeuw.
Langzaam wordt de lucht van lichtblauw, azuur. Sterren verschijnen, het zand van het woestijnlandschap achter de Olijfberg licht op. Naast de opkomende maan bekrachtigt een oude, eerbiedwaardige cipres op het Moskeeplein het oriëntaalse karakter van het tafereel. De Muur kleurt goud in het avondlicht. De sterren beginnen te flonkeren in de heldere lucht: je merkt dat Jeruzalem hoog gelegen is. De kleuren worden steeds dieper. De eeuwen geschiedenis krijgen steeds meer reliëf. Een openluchtspel van klank en kleur.
En dan wordt het gebeuren compleet: de bronzen klokken van de Heilig Graf-kerk beginnen donker en nadrukkelijk te beieren voor het uur van Jezus' graflegging. Het is de christelijke noot in het geheel der gebedsklanken. Hemel, aarde en mensen vloeien samen. Het doet je de adem inhouden. Ik ervaar harmonie, heiligheid, innerlijke stilte. Eeuwigheid, zomaar op aarde ...
Jeruzalem, “navel van de wereld”, is een oud-christelijk gezegde. Jeruzalem - ten goede en ten kwade. Omwille van Jeruzalem bid ik om vrede, voor de stad, voor de wereld, voor de mensen. Ik kan niet anders.

*) een door kruisvaarders gestichte orde.


Machteld de Goederen


gepubliceerd 2007