De niet vergeten ramp van 1492
Het is een belangrijk jaar voor Spanje. Niet eens omdat Columbus naar Amerika vaart, veeleer omdat Granada valt en daarmee de Reconquista, de herovering van Spanje door de christenen, voltooid is. En de Joden worden verdreven.
Zeven eeuwen lang hadden de Moren – moslims uit Marokko – de macht gehad in Spanje, maar langzamerhand was die macht afgebrokkeld. In de vijftiende eeuw was alleen het emiraat van Granada er nog van over, en in januari 1492 viel dat ook. Een belangrijke overwinning voor Ferdinand en Isabella, vorsten met een duidelijk doel: de eenheid van Spanje. Daarbij hoorde ook de religieuze eenheid: voor Joden en moslims was er geen plaats meer.
Ondanks de belangrijke steun die hij van Joden gekregen had, ondanks zijn eigen Joodse overgrootmoeder, ze moesten weg, vond Ferdinand. De stemming tegen de Joden was al een hele tijd grimmig, veel Joden waren al onder dwang 'bekeerd' en de Inquisitie was in 1478 opgericht om hen te controleren. Daarmee werd ook de schatkist geholpen: als conversos, 'nieuwe christenen', veroordeeld werden omdat ze aan Joodse gebruiken vasthielden, dan werden hun goederen verbeurd verklaard.
Het einde kwam in juli 1492: alle Joden moesten zich bekeren of verdwijnen. Geld en goederen mochten ze niet meenemen. Wie kon, vluchtte. Velen gingen naar Portugal of Marokko, naar een van de Italiaanse steden, of naar het Ottomaanse rijk: naar de Dalmatische kust of naar Griekenland (Thessaloniki). In 1497 moesten de Joden in Portugal ook kiezen: zich bekeren of verdwijnen. Een deel van deze Joden kwam in Antwerpen en later in Amsterdam terecht. Voor de Moren in Spanje viel het doek tien jaar na de uitdrijving van de Joden.
Tegenwoordig heeft men in Spanje en Portugal oog voor de Joodse bijdrage in de geschiedenis en voor deze zwarte bladzijde. Een recente wet maakt het afstammelingen van toen gevluchte Joden mogelijk het Spaanse burgerrecht te verkrijgen, zoals dat eerder al in Portugal mogelijk gemaakt is. Maar de zaak raakt ook aan actuele politieke spanningen: er is al vele jaren een beweging gaande om Ferdinand en Isabella heilig te verklaren vanwege hun verdienste voor de Katholieke kerk. Het is duidelijk dat de Joodse gemeenschap in Spanje daar niet enthousiast over is. Ze zijn de ramp van 1492 nog niet vergeten.
Wybrand Ganzevoort
gepubliceerd 2015
- Heilig(e) land lopers ?
- Weken van troost en inkeer
- Vrijheid als opdracht
- Zonen van Haman
- Toe bisj’vat, ‘het nieuwjaar voor de bomen’
- Jahrzeit; de verjaardag van het overlijden
- Hoe lang nog?
- Ruth
- Het Lied aan de Zee
- Jom Hasjoa (2014)
- Jubileum
- Chanoekafeest
- Het leven van de tijd tussen Maan en Zon
- Een lichtje dat je moet koesteren
- Een herinnering
- Hy droegh onse smerten
- De mens en de tuin
- Vreugde der Wet
- Vroege chassidiem
- Uw wil geschiede
- Democratisch Israël
- Joods leven in Moskou
- Recht en Gerechtigheid
- Nieuwe maan
- Ritueel slachten: dieronvriendelijk?
- Verwarring rond “Israël”
- Bekentenis
- Melaats!
- Ook Stolpersteine in Utrecht
- Onopgeefbaar verbonden met het volk Israël
- De zonen van Korach
- Wie schrijft onze geschiedenis?
- Verzoening met Esau
- Het Joodse verleden van Recife
- Een geschiedenis apart
- Voetstappen in het verleden
- Een synagoge in Marokko
- Hoor Israël...
- Respect
- Zuurdesem
- Vroegchristelijke beeldvorming
- Een unieke rol
- De Mystieke Molen
- Traditie en Leerhuis
- Jeruzalem, voor ik jou vergeet...
- Jeruzalem in de liturgie van de christelijke kerk
- Jeruzalem in de Joodse liturgie
- Menora en Chanoekia
- Sjabbat in Israël: “motsé sjabbat”
- Sjabbat in Israël: 'kabbalat sjabbat'
- Chagall en het kruis
- Jom HaSjoa
- Chagall en de Bijbelse verhalen
- Tafelgebeden
- De priesterlijke zegen - Numeri 6:24-29
- Vasten in de zomer
- Bevrijdingen herdenken
- Mimoena
- Poeriem
- Toe Bisjvat: Nieuwjaar voor de bomen
- Via de rabbijnen naar het Nieuwe Testament
- Zoek vrede en jaag haar na (Psalm 34:15)
- Bevrijding... waartoe? De boodschap van Pesach
- Het Joods monument in Woerden
- Chanoeka
- Onopgeefbare verbondenheid met Israël vandaag
- Gedenk de sjabbat en de zondag...
- Joods leerhuis: een traditie van permanent leren
- Zes weken de tijd voor F.W. Marquardt....
- Vredeswerk in Israël
- Eredienst en schriftlezing, oog in oog met Israël
- Naar de Mozesberg
- Tijdindeling
- Daden van betrouwbaarheid
- “Niet joden, maar Joden”
- De Israëlzondag: meer nog dan anders!
- Hanna in 1 Samuël 1
- Lankmoedigheid
- Joods bidden (3): Het achttiengebed
- (Joods) bidden (2): formuliergebeden
- (Joods) bidden: hoe bidden?
- Het koninkrijk Juda
- Het feest van de lichtjes
- Nazireeër of Nazoreeër?
- De Gezalfden
- Opdat wij niet vergeten
- Jeruzalem - stad van vele namen
- Van God gesproken
- Omgaan met de bijbel
- Joodse vrouwen en de Tora studie
- Het Volk van het Boek
- Israëlzondag
- Zijn bloed zij over ons ... (Mattheüs 27: 25)
- Archeologie en geloof
- Yad Vashem
- Neve Sjalom/ Wahat al – Salam: Oase van Vrede
- De Menora voor de Knesset
- De Messias moet nog komen?
- De Israëlzondag
- Messiasverwachting
- Op bezoek in de synagoge
- De Sadduceeën – de partij van Toen en Poen
- Ondertussen
- Tefilien
- Schrijf het aan je poorten
- De talliet
- Ook dat is na de opstanding ...
- Je brood - een zegen
- Je kinderen zegenen
- Gedachtenis aan de gestorvenen
- Over de sjofar
- Antisemitisme
- Kasjroet – kieskeurig leven