Jahrzeit; de verjaardag van het overlijden
In het Jodendom is het gebruikelijk dat men op de sterfdag van een dierbare (de Jahrzeit) Kaddiesj zegt zowel thuis als in de sjoel (synagoge).
Kaddiesj is een lofgebed en heeft een wonderlijke kracht. Als er één band is die sterk genoeg kan zijn om hemel en aarde te verbinden, dan is dat het Kaddiesj. Het houdt de levenden bij elkaar en slaat een brug naar de verborgenheid van de dood.
Door Kaddiesj te zeggen, spreekt men zijn besef uit van de aanwezigheid van heiligheid in het bestaan van de mens. De ervaring van goddelijke goedheid, van liefde en genegenheid kwam voor een groot deel voort uit alles wat men deelde met de dierbare, die wordt herdacht.
Voordat degene die Jahrzeit heeft, naar voren komt in de sjoel om Kaddiesj te zeggen (en soms zijn het meerdere personen), spreekt de rabbijn de volgende woorden uit:
“Laat ons hen die ons dierbaar waren in onze herinnering terugroepen, hen die reeds uit dit leven zijn weggerukt en de eeuwige rust zijn ingegaan. Wij danken de Eeuwige voor alles wat goed was in hun leven, voor onze verbondenheid met hen die verder reikt dan de grenzen van de dood. Wanneer wij Kaddiesj zeggen en de Naam van de Eeuwige prijzen, geven wij tevens eer aan hun nagedachtenis.
Vandaag gedenken wij met liefde …………. (de naam/namen worden genoemd).”
Dit zijn de woorden van het Kaddiesj:
“Verheven en geheiligd worde Zijn grote Naam in de wereld, die Hij schiep naar Zijn wil.
Moge Hij zijn koninkrijk vestigen in uw dagen en tijdens uw leven en nog in deze generatie van Jisra’eel, spoedig en in de nabije toekomst. Zegt daarop: Ameen.
Moge Zijn grote Naam ten eeuwigen dage worden geprezen.
Geprezen, geloofd en verheerlijkt, hoog verheven, geroemd, bezongen en aanbeden zij de Naam van de Heilige, geprezen zij Hij, boven alle lofprijzingen, liederen en gezangen, en boven alle troost die in deze wereld kan worden uitgesproken, Zegt daarop: Ameen.
Moge er volledige vrede komen vanuit de hemel en leven voor ons en voor heel Jisra’eel.
Zegt daarop: Ameen.
Hij die vrede maakt in Zijn sferen, moge Hij vrede maken voor ons, voor heel Jisra’eel en voor de hele mensheid. Zegt daarop: Ameen.”
Thuis brandt men een Jahrzeit-lichtje. Dat is tegenwoordig een elektrisch lichtje in de vorm van een hartje, waarin een vlam brandt; want zolang wij hen gedenken, blijven zij leven in ons hart.
Tirtzah Middleton,
lid van de Liberaal Joodse Gemeente,
voor de Provinciale Werkgroep Kerk en Israël Utrecht
gepubliceerd 2014
- Hoe lang nog?
- Ruth
- Het Lied aan de Zee
- Jom Hasjoa (2014)
- Jubileum
- Chanoekafeest
- Het leven van de tijd tussen Maan en Zon
- Een lichtje dat je moet koesteren
- Een herinnering
- Hy droegh onse smerten
- De mens en de tuin
- Vreugde der Wet
- Vroege chassidiem
- Uw wil geschiede
- Democratisch Israël
- Joods leven in Moskou
- Recht en Gerechtigheid
- Nieuwe maan
- Ritueel slachten: dieronvriendelijk?
- Verwarring rond “Israël”
- Bekentenis
- Melaats!
- Ook Stolpersteine in Utrecht
- Onopgeefbaar verbonden met het volk Israël
- De zonen van Korach
- Wie schrijft onze geschiedenis?
- Verzoening met Esau
- Het Joodse verleden van Recife
- Een geschiedenis apart
- Voetstappen in het verleden
- Een synagoge in Marokko
- Hoor Israël...
- Respect
- Zuurdesem
- Vroegchristelijke beeldvorming
- Een unieke rol
- De Mystieke Molen
- Traditie en Leerhuis
- Jeruzalem, voor ik jou vergeet...
- Jeruzalem in de liturgie van de christelijke kerk
- Jeruzalem in de Joodse liturgie
- Menora en Chanoekia
- Sjabbat in Israël: “motsé sjabbat”
- Sjabbat in Israël: 'kabbalat sjabbat'
- Chagall en het kruis
- Jom HaSjoa
- Chagall en de Bijbelse verhalen
- Tafelgebeden
- De priesterlijke zegen - Numeri 6:24-29
- Vasten in de zomer
- Bevrijdingen herdenken
- Mimoena
- Poeriem
- Toe Bisjvat: Nieuwjaar voor de bomen
- Via de rabbijnen naar het Nieuwe Testament
- Zoek vrede en jaag haar na (Psalm 34:15)
- Bevrijding... waartoe? De boodschap van Pesach
- Het Joods monument in Woerden
- Chanoeka
- Onopgeefbare verbondenheid met Israël vandaag
- Gedenk de sjabbat en de zondag...
- Joods leerhuis: een traditie van permanent leren
- Zes weken de tijd voor F.W. Marquardt....
- Vredeswerk in Israël
- Eredienst en schriftlezing, oog in oog met Israël
- Naar de Mozesberg
- Tijdindeling
- Daden van betrouwbaarheid
- “Niet joden, maar Joden”
- De Israëlzondag: meer nog dan anders!
- Hanna in 1 Samuël 1
- Lankmoedigheid
- Joods bidden (3): Het achttiengebed
- (Joods) bidden (2): formuliergebeden
- (Joods) bidden: hoe bidden?
- Het koninkrijk Juda
- Het feest van de lichtjes
- Nazireeër of Nazoreeër?
- De Gezalfden
- Opdat wij niet vergeten
- Jeruzalem - stad van vele namen
- Van God gesproken
- Omgaan met de bijbel
- Joodse vrouwen en de Tora studie
- Het Volk van het Boek
- Israëlzondag
- Zijn bloed zij over ons ... (Mattheüs 27: 25)
- Archeologie en geloof
- Yad Vashem
- Neve Sjalom/ Wahat al – Salam: Oase van Vrede
- De Menora voor de Knesset
- De Messias moet nog komen?
- De Israëlzondag
- Messiasverwachting
- Op bezoek in de synagoge
- De Sadduceeën – de partij van Toen en Poen
- Ondertussen
- Tefilien
- Schrijf het aan je poorten
- De talliet
- Ook dat is na de opstanding ...
- Je brood - een zegen
- Je kinderen zegenen
- Gedachtenis aan de gestorvenen
- Over de sjofar
- Antisemitisme
- Kasjroet – kieskeurig leven